รายละเอียด : การบรรยายโอวาทแก่ภิกษุนวกะในพรรษา เมื่อปี 2533 เรื่องชีวิตมีพื้นฐาน ประกอบด้วย เวลาหัวรุ่งดอกไม้บาน จิตใจสดชื่นแจ่มใสพร้อมที่จะรับอะไรใหม่ ชีวิตที่มีธรรมะเป็นหัวใจ ยิ่งเจริญด้วยเหยื่อของวัตถุก็ยิ่งเจริญด้วยเหยื่อของกิเลส ถ้าเห็นแก่ตัวทุกอย่างจะเป็นไปเพื่อวิกฤต ยิ่งเห็นแก่ตัวยิ่งเพิ่มวิกฤต จนกว่าโลกจะไม่มีความเห็นแก่ตัว ใครรู้จักกำพืดของชีวิต ชีวิตที่ไม่กัดเจ้าของ ควบคุมสังขาร-การปรุงแต่ง ด้วยสติสมบูรณ์ ธรรมะคือระบบปฏิบัติที่ถูกต้องแก่ความรอดทั้งทางกายและทางจิต และธรรมะคือหน้าที่สูงสุดแม้พระพุทธเจ้าก็เคารพ